Deze week verscheen ie dan. Het langverwachte beleidskader herstelrechtvoorzieningen. Sander Dekker stuurde het stuk 8 januari 2020 naar de Tweede Kamer. Als opstellers van een burgerinitiatief rond een voorstel van wet over herstelrecht dachten wij vanuit de Universiteit Maastricht en RJN mee. En het voelt goed! Er zijn zeker nog opmerkingen te maken. Die gaan we ook maken. Sterk is dat mediation nu in lopende strafzaken de eerste herstelrechtoptie is. Dat we daar in Nederland mee vooroplopen bleek vorig najaar. Mediation in Strafzaken kreeg bij de uitreiking van de Chrystal Scales of Justice Awards een prachtig juryrapport van de Raad van Europa. En in december ontving Judith Uitermark daarom de Bianchi Herstelrechtprijs. Mediation in Strafzaken is een gezamenlijke activiteit van de rechtspraak, de mediationbureaus daar en de Vereniging Mediators in Strafzaken. Dat zijn gespecialiseerde mediators in strafzaken. Zij zijn al sinds de pilots begin vorig decennium actief betrokken.
Sterk is ook dat we in Nederland een meersporenbeleid voeren. Betrokkenen die buiten het strafrecht om elkaar willen ontmoeten kunnen via Perspectief Herstelbemiddeling werken aan herstel. Perspectief Herstelbemiddeling heeft inmiddels ruim 11 jaar ervaring.
En dan zijn er natuurlijk buurtbemiddeling (18.000 aanmeldingen) en Halt (14.000 aanmeldingen). In Europa lopen we daarmee herstelrechtelijk gezien voorop.
Binnenkort start een WODC onderzoek naar herstelrechtvoorzieningen. Dat onderzoek moet resulteren in een herstelkaart. Dat levert een overzicht op van voorzieningen rond herstelrecht en herstelgericht werken.
Het beleidskader herstelrechtvoorzieningen is er. Er is hard aan gewerkt. Door ambtenaren in samenwerking met onze organisaties in het strafrecht. Dat is reden voor enthousiasme. Dat enthousiasme vertalen we graag samen met de Minister voor Rechtsbescherming Sander Dekker in daadkracht en voortgang. Daarom trekken we graag verder samen op. Met het oog op een Algemene Maatregel van Bestuur Herstelrechtvoorzieningen. En daarna noodzakelijke wetgeving. Met het oog op meer eigenaarschap bij betrokkenen. Voor slachtoffers en hun netwerk. En verdachten en hun netwerk. Tenslotte ook met het oog op een samenleving waarin juist in het strafrecht heling en herstel voor iedereen voorop staat.
